در یک کلمه میشود گفت فیلم فوق العاده جذاب و ترسناک و خوفناک و به فکر فرو برنده!!!!

داستان .داستان یک روان شناس پخته و کار کشده به معنای واقعی است که تبدیل به یک قاتل بسیار حرفه ای شده است ...

این شخصیت به قدری در روان شناسی و شناخت افعال ادمی پیشرفت کرده است که فقط با دیدن یک عکس از شخصیتی میتواند بگوید که ان شخص الن کجاست و در حال انجام چه کاری است..

البت که این کار غیر ممکن نیست و اگرشخصی روی مغز خود کار کند میتواند به این حد از دانش روان شناسی برسد ...

خلاصه کاری با واقعیت داشتن یا نداشتن این پیش بینی های پیشرفته نشات گرفته از دانش روان شناسی نداریم و فقط میخوایم بپردازیم به فیلم...

خب این قاتل روان شناس ما چندین سال است به خاطر قتل های حرفه ایش در یکی از مطمعن ترین انفرادی های زندان شهر نگه داری میشود و حتی اجازه نمیدهند که او با کسی دیدار یا صحبت کند که شاید بتواند کار های وحشتناکی با همان یک نگاه یا صحبت چند کلمه ای بکند...

ولی چندماهی است که پلیس ها از دست یک قاتل حرفه ای که در شهر پرسه میزند و هیچ ردی از خودش باقی نمیگذارد خسته شده اند و بلاخره تصمیم میگیرند که از این شخصیت روان شناس که خودش روانی به تمام معنا است کمک بگیرند ...چون او تنها موجودیست که میتواند بفهمد ان قاتل حرکت بعدیش چه خواهد بود!!!

پیشنهاد میکنم اصلا و اصلا این فیلم بی نظیر و عجیب رو از دست ندید.

توجه:فیلم ساخته شده در سال 1991است و کیفیتش کمی پایین است.

در پایین  کلیپ معرفی این فیلم رو ببینید...

---

شاید مطالب زیر هم براتون جالب باشه!!!

معرفی فیلم باشگاه مشت زنی(fight club) 

معرفی فیلم زن دهان شکافته

معرفی فیلم delirium (دیوانگی)

6دلیلی که اثبات میکند روح وجود دارد

اینکه ارواح یا اجنه یا هر موجود ماوراطبیعه دیگری وجود دارد یا نه یک بحثی نیست که بتوان در یک مقاله چند سطری به ان پرداخت ..زیرا که از زمان اولین انسان ها تا به امروز بیشمار مکاتب فلسفی و یا غیر فلسفی ایجاد شده اند تا وجود ارواح یا موجودات ماوراطبیعه رو اثبات یا رد کنند !

حتی مسعله وجود روح و جن یا هر موجودی که چشم قادر به دیدن ان نیست یکی از مساعلی است که اسلام به ان پاسخ کامل و جامعی داده است و میشود گفت که قبول کردن اسلام بدون قبول کردن وجود جن ها و ارواح و.. میسر نیست.

خب در این مطلب میخواهیم چند دلیل و نشانه قانع کننده بیاریم که ما در این دنیا تنها نیستیم و موجوداتی از جن و روح گرفته تا فرازمینی های دیگر کنار ما زندگی میکنند و اینکه ما انهارا مشاهده نمیکنیم دلیل بر وجود ان ها نیست...

1.دانشمندی که سعی کرد جسم انسان را قبل و بعد از مرگ وزن کند تا اثبات کند روح وجود دارد و دارای وزن هم هست!!!

دونکان مک‌دوگال (Duncan MacDougall) دانشمندی اهل ماساچوست امریکاست که در سال 1907 تلاشها و تحقیقات بسیاری انجام داد تا ثابت کند انسان علاوه بر جسمش دارای روح نیز است و این روح برای خودش وزنی داردو...

این دانشمند تخت هایی را با ترازو های بسیار حساس تجهیز کرد و از ده ها بیمار که در اخرین مرحله های زندگی خود بودند خواست تا اخرین دقیقه های عمرشان را در این تخت ها بخوابند و خدمتی به علم بکنند..

مک دوگال تمامی جزعیات را بصورت دقیق ترین شکل ممکن ثبت کرد ..

او نه تنها زمان دقیق مرگ بیمار، بلکه زمان کلی او روی تخت را به همراه تغییرات وزن را در حول و حوش لحظه‌ی مرگ ثبت کرد. او همچنین تغییرات وزن بر اثر عرق کردن، خروج ادرار و گازهایی مثل اکسیژن و نیتروژن را به محاسباتش اضافه نمود. نتیجه‌گیری او این بود که روح انسان سه چهارم یک اونس وزن دارد؛ یعنی 21گرم!

2.برون فکنی روح(محکم ترین دلیل وجود داشتن روح!):

برون فکنی روح عملیست که در ان پس از تمرین هایی که انجام میدین میتونین روحتونو بصورت مدیریت شده از جسمتون خارج کنین و این کارو با اختیار خودتون انجام میدین و بر همه چیز اشراف دارین ...

یعنی پس از انجام مراحل مربوطه و تمرینات شما قادر خواهید بود روح خودتونو از جسمتون خارج کنید و به هرکجا که خواستین سفر کنین(البته در اولین سفر ها نمیتونین خیلی دور برین مثلا باید دراولین سفر های خودتون فقط دور وبر های خونتون یا محلتون باشین و بعد که حرفه ای تر شدین از شهر یا استان و کشور و حتی دنیا خارج بشین و هرکجا که خاستین برین!!!)

این عمل چرند و برگرفته از افسانه نیست و خیلی از ادم های سرشناس مثل علامه طباطبایی این کار رو انجام میدادند و من خودم دو نفر رو میشناسم که تجربه این کارو داشته اند...

فقط کافیه خودتون یبار امتحانش کنین تا به وجود داشتن روح اعتقاد پیدا کنید(امتحان کردن اینکار برای همه توصیه نمیشه و ما هیچ مسعولیتی در قبال اینکار نداریم...افرادی که ناراحتی قلبی دارن یا از هر چیز ساده ای به شدت میترسن به هیچ وجه انجامش ندن!!)

برای اینکه یاد بگیرین چگونه برونفکنی کنین این مقاله رو بخونین!!

3.درسومین دلیل میخواهم از در اموزه های اسلامی وارد بشم(چه اعتقاد داشته باشین چه نداشته باشین خواهشمندم که این شماررو با دقت تا اخرش بخونین تا بعد قضاوت کنین)

نمیشود گفت که قدرتی در ساخته شدن انسان ها و جهان دست نداشته است.حالا ان قدرت میخواهد خدایی که اسلام میگوید باشد یا خدایی که مسیحیت و دیگر دین ها و مذهب ها میگویند.حرف من این است که قطا قدرتی در پشت پرده ساخته شدن این جهان وجود داشته و دارد و هیچوقت ممکن نیست که جهان ما بر اثر یک تصادف و اتفاق ایجاد شده باشد .

بخاطر اینکه ساده تر بگویم ما یک سنگ یا یک جسم فیزیکی ساده نیستیم (گرچه هیچکسی قادر به ساختن سنگ و هرچیز دیگر از هیچ نیست)ما انسانیم و جسممان با نهایت ظرافت و دقت و محاسبات سخت ساخته شده است و مهم تر از ان دنیای ما بطوری نیست که در اثر یک اتفاق ناگهانی ایجاد شده باشد .بلکه در پشت پرده ان برنامه ریزی و محاسبات پیچیده که حتی ذهن ما ظرفیت گنجایش ان را ندارد نهفته است و از این نکته میشود این نتیجه بسیار ساده را گرفت که خدایی که (چه خدای اسلام چه هر خدای دیگر)که مارا خلق کرده است قطا هدفی از این کار داشته است و نمیشود این دنیا و این همه نظم و ظرافت در جزعی ترین نکات را بخاطر هیچ افرید...یعنی اگر جسم ما فقط یک جسم فیزیکی باشد و با مرگ ما از بین برود و قاطی طبیعت بشود یک چیز احمقانه است..

یعنی ساده تر بگویم این دنیا را یک قدرتی با این همه نظم افریده است و از ساخت ان هدفی داشته است و اینکه ما با این همه نظم و ظرافت افریده شدیم نمیشود با فرا رسیدن مرگ از بین برویم و به نیستی دچار بشویم...قطا علاوه بر جسم ما روحی نیز وجود دارد که بعد از مرگ جسم وارد بعد دیگری میشود یا طبق گزارش ها و یا نظریه های دانشمندان مختلف در سراسر دنیا بصورت معلق باقی میماند.

مثل این میماند که شما نصف عمر خود را میگذارید تا یک ساختمان 100 متری از چوب کبریت های نصف شده و ریز بسازیدو بعد از اتمام کار و ان همه سرمایه وقت و مالی و .. ان را به یک باره اتش بزنید و از بین ببرید..

4.خواب و رویا های صادقه(ساده ترین دلیل برای اثبات روح!!):

برای همه ما پیش امده است که در خواب رویا هایی رو میبینیم که بعد از گذشت روز ها و یا ماه ها و سال ها همون اتفاق رو در واقعیت تجربش میکنیم ..این یعنی جسم ما تشکیل شده از چنتا عضله و استخوان نیست .این یعنی ما در اعماق وجود خودمون یک منبعیو داریم که مخصوص خود ماست و مستقل از جسم ماست و میتونه در زمان سفر کنه و تا ابد به زندگی خودش ادامه بده!!

اگر ما فقط جسم بودیم هرگز ممکن نمیشد که رویا هایی که میبینیم زمانی در اینده به وقوع بپیوندد چون جسم ما بشدت وابسته به قوانین فیزیک و شیمی و.. است و نمیتواند از بعد خود به زمان اینده یا گذشته سفر کند ...ولی روح ما چون مستقل از جسم است گاها میتواند به زمان اینده سفر کرده و به خانه خود برگردد!!

همه شما با صحنه هایی از زندگی روزمره خود مواجه شده اید که گفته اید من این صحنه را  قبلا دیده بودم!!!

5.اثبات روح از سوی انیشتین !

میشود گفت انیشتین تا به حال باهوش ترین فردیست که کره زمین به خود دیده است .

انیشتین کاملا به وجود روح اعتقاد داشت و بار ها اعلام کرده بود که انسان بدون وجود داشتن روح هیچ معنا و مفهومی ندارد و این حرف خود را اینچنین اثبات میکرد که در جهان هیچ انرژی از بین رفته یا ایجاد نمیشود بلکه از حالتی به حالت دیگر تغییر شکل میدهد...

6.گزارش ها و تصاویری اتفاقی از وجود روح و موجوداتی روحانی غیر قابل مشاهده!!

(اگر با هیچ یک از دلایل بالا قانع نشدید این بخش شمارو قانع خواهد کرد)

همه روزه از سراسر دنیا افرادی سالم و معمولی به نزد روان شناس ها.فالگیر.روحگیر یا جن گیر و حتی اداره های پلیس مراجعه میکنند و میگویند که به صراحت تمام و واضح دیده اند که اجسام در حال حرکت بودند یا صداهای عجیب و غریبی شنیده اند و یا حتی با ویدیو هایی گفته های خودشونو ثابت میکنن !

80 درصد این گزارش ها از سوی افرادی بودند که هیچگونه سابقه روانی و .. نداشتند و مثل همه ما افرادی از لحاظ عقلی سالم بوده اند.

مثال:

کلیری برود زنی است که ادعا کرده است از بچگی با روح ها ارتباط داشته است و با کار های مختلف از جمله فیلم ها و تصاویر این گفته خودشو در رسانه ها اثبات کرده است.

شنلی بروس نیز که مالک کمپانی مشهوری در سال 1999 بود در ادعا هایی شوکه کننده گفته بود که بارها با ارواح مواجه شدم ولی هیچ ازاری از انها ندیدم و...

علاوه بر این ها در پایین عکس ها و کلیپ هایی که بصورت اتفاقی از ارواح گرفته شده براتون محیا کردیم ...

از مطالب زیر هم دیدن کنید:

ویدیو ضبط شده بصورت مخفیانه از خانه ارواح!!

مشاهده شدن جن و روح بصورت اتفاقی توسط دوربین ها!!

---------------------------------------------------

اموزش فرافکنی

مقدمه:

فرافکنی یا برون فکنی در کل به عملی گفته میشود با رعایت مواردی و تمرینات بسیار میتوانیم روح خودمونو از جسممون خارج کنیم و کاملا بر این عمل اشراف داشته باشیم...

(لطفا اگر ناراحتی قلبی دارید یا از هر چیز ساده ای وحشت میکنید سراغ اینکار نروید و سایت هیس فقط توضیحات لازم را داده است و عواقب ان بر عهده خودتان خواهد بود...)

مکان:
مکان باید ساکت و آرام باشد. تمام مزاحمت‌های صوتی را حذف کنید. رادیو و تلویزیون را خاموش کنید. تلفن را قطع نمایید. به دیگران در مورد تمرین خود توضیح داده، از آنها بخواهید با سکوت خود، با شما همکاری کنند.|(البته شاید با کار شما مخالفت بکنند و بهتر است بطور کامل توضیح ندین که چکاری قرار است انجام بدهید مثلا بگوید که میخواهید تمرکز کنید)
یک موزیک ملایم و بدون کلام پخش کنید، تا مزاحمت‌های صوتی جزیی در آن گم شود. این موزیک به آرامش شما نیز کمک می‌کند و زمان تمرین شما را تنظیم می‌نماید.(البته توصیه میکنیم که قبل از شروع تمرینات ان موزیک ملایم و بی کلام را بارها گوش بدهید تا ملکه ذهنتان شود .چون اگر در اولین تمرین اولین بار ان را گوش دهید ممکن است در ریتم های ان گم شوید وحواستان پرت شود.)همچنین بعد از چند جلسه، شما با صدای موزیک شرطی می‌شوید. این باعث می‌شود در تمرینات بعد راحت‌تر و سریع‌تر به نتیجه مطلوب برسید و نتایج موفق‌تری کسب نمایید. در و پنجره‌ها را ببندید تا مزاحمت‌های صوتی از بیرون وارد نشود. خود را برای پذیرش مزاحمت‌های صوتی ناگهانی آماده کنید. بدین ترتیب که به خود بگویید: مزاحمت‌های صوتی ناگهانی و احتمالی برای من به راحتی قابل تحمل است.

در پایین برایتان3 عدد اهنگ ریلکسیشن فوق العاده گذاشتیم میتونید دانلود کنید و استفاده ببرید.

دریافت
عنوان: اهنگ ریلکسیشن شماره1
حجم: 5.57 مگابایت

دریافت
عنوان: اهنگ ریلکسیشن شماره2
حجم: 8.38 مگابایت
دریافت
عنوان: اهنگ ریلکسیشن شماره3
حجم: 8.79 مگابایت

مکان بهتر است که نیمه تاریک و یا تاریک باشد. وجود نور، خود نوعی محرک و عامل مزاحم می‌باشد. تمام لامپ‌ها را خاموش کنید. پرده‌ها را کامل بکشید و اجازه دهید مکان تمرین در تاریکی فرو رود. اگر تاریکی کامل را نمی‌پسندید، یک لامپ کم‌نور روشن کنید و طوری قرار بگیرید که نور آن مستقیم به چشمان شما نتابد. اگر این لامپ کم‌نور به رنگ سبز یا آبی باشد بهتر است.
دمای محیط باید متعادل و مطلوب باشد. اگر دمای محیط گرم یا سرد باشد، باعث اختلال در تمرکز شما خواهد شد. هیچگونه بوی محرک، مهیج یا مزاحمی در محیط نباشد. البته برخی از انواع عطرها می‌تواند تأثیر مفید داشته باشد. برای مثال روشن کردن عود مفید است. این سنت در هندوستان بسیار رایج است. ممکن است شما به صورت ذاتی از یک عطر خوشتان بیاید و بوی آن به شما آرامش بدهد. می‌توانید از این عطر در هنگام تمرین استفاده کنید. وجود بوهای نامطبوع و مشمئز کننده می‌تواند مضر باشد.

زمان:

بهترین زمان برای تمرین سحرگاه و یا اول صبح می‌باشد، به شرط آنکه قبل از آن به اندازه کافی و لازم خوابیده و استراحت کرده باشید. انجام تمرین‌ها، شب قبل از خواب مشروط بر آنکه خستگی مفرط در وجود شما نباشد نیز امکان‌پذیر است. البته در صورت فراهم بودن سایر شرایط شما می‌توانید در هر زمان که تمایل داشته باشید تمرین کنید. مدت زمان تمرین برای مبتدیان به طور متوسط نیم ساعت می‌باشد. البته چند دقیقه کم یا زیاد شدن آن اشکالی ندارد. ولی تمرین‌های طولانی  برای اینگونه افراد به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. نتیجه‌ی تمرین هر چه که باشد (موفق یا ناموفق) نباید زمان تمرین بیشتر از مقدار ذکر شده باشد.

وضعیت جسم:
جواهرات، ساعت و امثال آن را که در تماس با پوست بدن هستند، از خود دور کنید. وجود یا عدم وجود عینک روی چشمان شما بستگی به عادت و راحتی شما دارد، هر طور که راحت هستید همان طور عمل کنید. لباس‌های تنگ و ضمخت را از تن خارج نموده، به جای آن لباس راحت و گشاد بپوشید، تا هیچگونه فشاری توسط لباس به جسم شما وارد نشود. نیازی به برهنه بودن نیست و بهتر است که لباس و پوشش به همان صورت مذکور داشته باشید.
بهتر است قبل از تمرین دوش بگیرید یا حداقل دست و پا و صورت خود را بشویید. حتماً قبل از تمرین روده و مثانه خود را تخلیه نمایید.
برای تمرین می‌توانید روی صندلی نشسته و یا روی زمین دراز بکشید. اگر از حالت اول استفاده می‌کنید، یک مبل راحت و پشت بلند انتخاب کنید. روی آن بنشینید، کف هر دو پا را به طور کامل روی زمین بگذارید و سر و گردن را بر روی پشتی صندلی رها کنید؛ طوری که سر معلق در هوا نباشد. در مجموع وضعیت بدن شما روی صندلی به گونه‌ای باشد که در تمام بدن احساس راحتی کنید و هیچ یک از عضلات تحت فشار و یا انقباض نباشد. در صورتی که برای تمرین روی زمین دراز می‌کشید، حتماً یک زیرانداز نرم و مناسب (پتو یا تشک) پهن نمایید. روی تخت و خوشخواب نیز می‌توانید تمرین کنید. استفاده یا عدم استفاده از بالش به خود شما بستگی دارد. هرطور که راحت هستید همان طور عمل کنید. برای تمرین به روش خوابیده باید به پشت دراز بکشید، پاها را به اندازه عرض شانه‌ها باز نمایید، دست‌ها را با کمی فاصله در کنار بدن قرار دهید.

خلاصه بدن خود را در شرایطی قرار دهید که تا نیم ساعت و بیشتر بتوانید در ان حالت بدون تکان خوردن ثابت بمانید.

تنفس:
در شروع تمرینات انجام تنفس عمیق و شکمی همراه با حضور آگاهی می‌تواند بسیار مفید باشد. اینگونه تنفس‌ها سریعاً انسان را به آرامش می‌رساند. در حالت معمولی عموماً نفس کشیدنهای انسان سطحی می‌باشد، در نتیجه هوای قابل توجهی وارد ریه نمی‌شود. از آنجا که همان مقدار کم هوای ورودی نیز سریعاً تخلیه می‌گردد، اکسیژن موجود در آن به طور کامل مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

حضور آگاهی بر عمل تنفس علاوه بر آرام کردن بدن باعث سکون بخشیدن به ذهن، ایجاد حالت درونی مناسب و افزایش کارایی تمرین‌ها می‌گردد. نفس‌های عمیق باعث افـزایش انرژی بدن، افـزایش سطح سلامت، تمدد اعصاب، تسلـط بر افکار و احساسات، بالا رفتن قدرت تمرکز و ایجاد نیروی روحی می‌گردد. برای استفاده بهتر از نیروی تنفس و آرامش حاصل از آن می‌توانید همزمان با نفس‌های عمیق یک توده‌ی ابرمانند انرژی‌زا و نورانی را در چند سانتی‌متری صورت خود مجسم کنید و با هر عمل دم بخشی از آن را وارد وجودتان کنید. این تجسم نیز بسیار آرام‌بخش خواهد بود و سبب رهایی شما خواهد شد.

رها‌سازی جسم:
 به ترتیب با بخش‌های مختلف بدن خود و عضله‌های مربوطه به آن بخش صحبت نموده، از آنها بخواهید که آرام شوند. شاید این موضوع به نظر شما عجیب بیاید، ولی مطمئن باشید که سیستم عصبی، پیام شما را به آن بخش از بدن می‌رساند و آن بخش آرام و رها می‌شود. برای مثال می‌توانید بگویید: کف پای راست من! لطفاً آرام و رها باش.
روش دیگر برای رهاسازی این است که اول توجه خود را به پاها معطوف می‌کنید. اگر در این اندام احساس گرفتگی، انقباض یا درد دارید، آن را با استفاده از قدرت تجسم به سمت زمین هدایت کرده و از کف پا به زمین منتقل نمایید. و بدین ترتیب آن را از خود دور کنید. سپس توجه خود را به روی تنه (شکم، سینه، کمر و شانه‌ها) برده، در صورتی که گرفتگی، درد و انقباضی دارد، با قدرت تجسم آن را به سمت پاها هدایت کنید و سپس به زمین منتقل نمایید. در مرحله بعد همین کار را با دست‌ها و در مرحله‌ی آخر با سر و گردن انجام دهید. بدین ترتیب تمام گرفتگی‌ها، انقباض‌ها، دردها، تنش‌ها و اضطراب‌ها از جسم شما به زمین منتقل می‌گردد؛ زمین ظرفیت بالایی برای دریافت و هضم این موارد دارد.
روش دیگر برای رهاسازی جسم حضور و حرکت آگاهی در بخش‌های مختلف جسم می‌باشد. صرف این عمل باعث رهاسازی بدن می‌گردد. در این روش، وقتی آگاهی بر یک بخش از بدن متمرکز می‌شود به سایر بخش‌ها توجهی ندارد. برای مثال توجه خود را بر کف پاها متمرکز کرده،  برای چند لحظه آگاهی خود را در این بخش نگه‌ دارید. در این حالت به سایر بخش‌های بدن توجهی نداشته باشید. این عمل باعث احساس آرامش در کف پا می‌شود. سپس آگاهی و توجه را به روی پا ببرید و چند لحظه نگه ‌دارید. در این حالت نیز از سایر بخش‌های بدن غافل ‌باشید و بدین ترتیب در روی پا نیز احساس آرامش کنید. همین کار را به ترتیب با تمام بدن تا فرق سر انجام دهید تا تمام بدن ریلکس و رها گردد.

همچنین میتوانید بار ها باخود کلمه ریلکس را تکرار کنید این کار معجزه خواهد کرد.

رهاسازی ذهن:
رهاسازی ذهن، پس از رهاسازی جسم صورت می‌گیرد. برای این منظور ابتدا تمام ورودی‌های ذهن را باز گذارید و اجازه دهید تا تمام افکار وارد شوند.یعنی قرار است هیچ کاری نکنید و مرغ تفکرتان از این شاخه به ان شاخه بپرد و به انواع موضوعات فکر کند. در این حالت پس از چند لحظه این افکار خودشان ذهن را ترک خواهند کرد . اگر ورودی‌های ذهن را ببندید و بخواهید با تلاش جلوی ورود افکار را بگیرید، نتیجه معکوس می‌دهد. چون فشار زیاد افکار پشت درهای بسته‌ی ذهن سبب ایجاد مزاحمت و اختلال در رهاسازی ذهن و تمرکز فکر می‌گردد. در طول تمرین‌های اولیه، ذهن از مسیر اصلی تمرین‌ها به کرات منحرف می‌شود، ولی هر بار آن را با نرمی و لطافت بر موضوع تمرین باز گردانید. هرگز برای این کار از خشونت استفاده نکنید.
شیوه‌ی دیگر برای رهاسازی ذهن یادآوری و یا تجسم یک منظره زیبا می‌باشد. بدین ترتیب که یکی از مناظر زیبایی را که قبلاً دیده‌اید در ذهن یادآوری ‌کنید و یا با استفاده از قدرت تجسم خلاق تصویر یک منظره‌ی زیبا را در ذهن خود مجسم ‌کنید. این منظره می‌تواند یک پارک، یک باغ، ساحل دریا، کوه، دشت، جنگل و… باشد. در این حالت تمام بخش‌های آن منظره را در ذهن خود ببینید. رنگ‌های مختلف و اجزای تصویر را به خوبی ببینید. صدای آن محیط را بشنوید. بوی آن محیط را استشمام کنید. با تمام وجود در آن محیط قرار ‌بگیرید و آن را احساس و ادراک کنید. اجازه دهید پرنده‌ی ذهن شما در این محیط زیبا به پرواز درآید و آرامش و رهایی را تجربه کند

تکنیک اول:

این تکنیک از هفت مرحله تشکیل شده است که با طی این مراحل می‌توانید به فرافکنی دست پیدا کنید. البته انتظار حصول نتیجه در اولین جلسه‌ی تمرین، انتظار به جایی نمی‌باشد. هر چند که ممکن است برخی افراد در جلسه اول نیز به موفقیت برسند. در هر حال موفقیت در تکنیکهای فرافکنی به (توجه، توجه، توجه) و (تمرین، تمرین، تمرین) نیاز دارد. این دو کلمه (توجه و تمرین) توصیه تمام استادان متافیزیک به معرفت‌جویان می‌باشد. با عنایت به این موارد به شرح تکنیک می‌پردازیم.

مرحله‌ی اول:
با رعایت موارد یک تا شش از بحث قبل و براساس دستورات ارائه شده در آن با همان نظم و ترتیب جسم و ذهنتان را رها کنید. رها سازی جسم و ذهن براساس نظر بیشتر استادان و به استناد تجربیات مؤلف کتاب، اولین و مهمترین قدم در تمرینات فرافکنی است.

مرحله‌ی دوم:
در این مرحله باید به حالت خلسه‌ی مثبت فرو روید. خلسه یک حالت بین خواب و بیداری می‌‌باشد. به عبارت دیگر یک حالت شبه خواب است که در آن حرکات ارادی بدن متوقف می‌گردد. خلسه به دو نوع مثبت و منفی تقسیم می‌شود. خلسه‌ی منفی با آشفتگی، اضطراب، تند و سطحی شدن تنفس، افزایش ضربان قلب، کاهش بزاق دهان و انقباض مثانه همراه است. این نوع خلسه به دنبال ترس، شوک، رؤیت صحنه‌های دلخراش، دعوا و نزاع و خستگی و بی‌خوابی مفرط به‌وجود می‌آید. خلسه‌ی مثبت با آرامش، رهایی، راحتی، نفس‌های عمیق و شمرده، ضربان قلب آرام، و طبیعی بودن سایر فعالیت‌های بدن همراه است. این نوع خلسه با رعایت موارد یک تا شش فصل گذشته و انجام یکی از شیوه‌های زیر حاصل می‌شود.
یک راه رسیدن به خلسه این است که ساعد دست را به سمت بالا نگاه دارید. درحالیکه بازو روی زمین یا تخت می‌باشد. دست شما رها شده، آرام آرام به سمت تخت یا زمین فرو می‌افتد. در همین حال شما به یک حالت شبه خواب فرو می‌روید. در همین حال می‌توانید به خود تلقین کنید که: «من احساس آرامش و راحتی می‌کنم… جسم و ذهن من کاملاً رها شده است… دست من آرام آرام رها شده فرو می‌افتد… در همین حال من به حالت خلسه فرو می‌روم … خلسه‌ی مـن یک خلسه‌ی مثبت است… ».
روش دیگر برای فرو رفتن در خلسه شمارش اعداد به صورت معکوس می‌باشد. برای این منظور شروع به شمارش معکوس از شماره صد کنید. در این حال به خود تلقین کنید که: «من احساس آرامش و راحتی می‌کنم… جسم و ذهن من کاملاً رها شده است… از شماره صد معکوس می‌شمارم تا به عدد یک برسم… با هر شمارش معکوس به حالت خلسه فرو می‌روم … خلسه‌ی من یک خلسه‌ی مثبت است… .» به یاد داشته باشید که برای شمارش معکوس اعداد، دقت زیاد به خرج ندهید. اگر احتمالاً شمارش، اشتباه یا جابه‌جا شود اشکالی ندارد. همچنین لزومی ندارد که شمارش را تا عدد یک ادامه دهید. اگر در اواسط شمارش و یا در هر جای دیگر آن به حالت خلسه فرو رفتید، شمارش می‌تواند متوقف گردد.
یک روش دیگر برای حصول خلسه تجسم گوی بلورین است. برای این منظور یک گوی سفید را مجسم کنید که در فضای بالای سرتان معلق است. در ذهنتان روی گوی سفید تمرکز بگیرید و به خودتان بگویید:« من شماره 3 را روی گوی بلورین می‌نویسم، آنرا می‌بینم و به خلسه فرو می‌روم. سپس به جای آن عدد 2 را می‌نویسم و به آن نگاه می‌کنم و خلسه‌ام عمیق‌تر می‌شود. در آخر عدد یک را می‌نویسم و به آن نگاه می‌کنم تا خلسه‌ام کاملاً عمیق شود.» حال این کار را انجام دهید. اعداد را به هر رنگی که بخواهید می‌توانید روی گوی بلور بنویسید. با این کار آرامش و رهایی شما عمیق و عمیق‌تر می‌شود. برای عمیق‌تر شدن خلسه می‌توانید همین کار را دوباره تکرار کنید.

مرحله‌ی سوم:
در این مرحله باید کالبد فیزیکی و حواس پنج‌گانه‌ی خود را فراموش کنید. برای رسیدن به این منظور باید آرامش و خلسه‌ی شما عمیق‌تر گردد. برای این کار می‌توانید درحالیکه چشمانتـان بسته است به‌صورت مستقیم به فضای تاریـک پشت پلک چشمانتان نگاه کنید. یک فضای تاریک و خالی می‌بینید. در این فضا مستقیم به سمت جلو بروید. در این حال ممکن است الگوها و حالت‌های مختلفی از نور را ببینید. از کنار آنها بگذرید و همچنان به سمت جلو بروید. در این حال کالبد فیزیکی خود را از یاد خواهید برد و دیگر آن را احساس نمی‌کنید. حواس پنج‌گانه شما مسدود شده، دیگر محرک‌های مختلف را دریافت نمی‌کنید. شما در یک خلاء قرار گرفته‌اید که فقط محرک‌های فکری برای شما قابل دریافت است. شما برای فرافکنی آماده هستید.

مرحله‌ی چهارم:
به حالت ارتعاش و لرزش وارد شوید. این حالت ارتعاش مهمترین و همچنین مبهم‌ترین بخش تکنیک می‌باشد. بسیاری از آنهایی که تمرین‌های فرافکنی را انجام می‌دهند ارتعاش و لرزش را در اولین تجربه فرافکنی خوب به‌یاد می‌آورند.
ارتعاش‌ها می‌تواند شبیه تجربه‌ی برق گرفتگی با ولتاژ کم در زمان کوتاه باشد. این ارتعاش‌ها به دلیل تلاش کالبد اختری برای ترک کالبد فیزیکی می‌باشد.
به خودتان تلقین‌های ذهنی بدهید که کالبد اختریتان در حال بلند شدن و بالا آمدن است. این تلقین‌ها را تکرار کنید. بیان تلقین‌ها می‌تواند به زبان و یا به دل و در ذهن باشد. به‌‌‌‌‌طور کلی برای تلقین‌ها از جملات کوتاه مختصر و مفید استفاده کنید. برای مثال می‌توانید به خودتان بگویید: «کالبد اختری من در حال ارتعاش است… کالبد اختری من در حال جدا شدن از کالبد فیزیکی است… کالبد اختری من جدا شده و به سمت بالا می‌‌رود… ».
یک نقطه به فاصله 30 سانتیمتر در بالای پیشانی‌تان مجسم کنید. سپس این نقطه را به‌صورت ذهنی به فاصله 180 سانتیمتری ببرید. نقطه مورد نظر را به اندازه 90 درجه بچرخانید و بالا ببرید. این کار را با ترسیم یک خط، موازی محور بدن در بالای سر انجام دهید. روی آن نقطه تمرکز کنید. ارتعاشات خود را از سر خارج کنید و به آن نقطه ببرید و دوباره از آن نقطه به سر برگردانید. اگر نمی‌توانید این کار را انجام دهید حداقل در ذهنتان مجسم کنید که این کار را انجام می‌دهید. به‌زودی و با تکرار تمرین به‌راحتی این کار برای شما قابل انجام می‌گردد. این تمرین شما را برای فرافکنی آماده می‌کند.

مرحله‌ی پنجم:
یاد بگیرید که این حالت ارتعاش را کنترل کنید. برای این منظور تمام ارتعاشات را از سراسر بدن جمع کنید و در سر متمرکز نمایید. آنگاه این ارتعاشات را به‌صورت یک موج از سر به سمت پاها ببرید. برای افزایش تأثیر این تمرین بر روی ارتعاش‌ها تمرکز گرفته، در ذهنتان آن را تقویت کنید. حال یک موج ارتعاش قوی را از سر به سمت پا هدایت کنید و دوباره آن را به سر باز گردانید. آنقدر تمرین کنید تا این امواج به‌راحتی تحت کنترل شما قرار گیرد. زمانی که شما توانستید این کنترل را به‌دست آورید، برای خروج روح از بدن آماده می‌باشید.

مرحله‌ی ششم:
فرافکنی را با یک جدایی نسبی شروع کنید. کلید این کار کنترل افکار است. ذهنتان را به‌طور کامل روی برنامه‌ی خروج از بدن متمرکز کنید و اجازه ندهید که این فکر از ذهنتان بیرون رود. سرگردانی افکار ممکن است باعث از دست رفتن این حالت کنترل گردد.
ارتعاش‌های شما قوی‌تر می‌شود. تجربه‌ی خروج از بدن را با جدا کردن یک دست یا یک پا از کالبد اثیری شروع کنید. برای مثال احساس کنید که یک دست از کالبد اثیری شما از کالبد فیزیکی جدا شده و دیوار نزدیک شما را لمس می‌کند. دست را از وسط دیوار عبور داده سپس آن را به سمت عقب بکشید و به موقعیت فیزیکی خود برگردانید. همین تمرین را با دست دیگر انجام داده، هدف دیگری را لمس کنید.

مرحله‌ی هفتم:
در این مرحله می‌توانید به‌طور کامل از بدن جدا شوید. برای این کار یکی از روش‌های زیر را مورد استفاده قرار دهید.
روش اول: بیرون و بالا آمدن از بدن است. برای این منظور مجسم کنید که وجود شما نورانی و روشن می‌شود. در همین حـال ارتعاش‌های شمـا قوی‌تر می‌گردد. حـال فکر کنید، که شنـاور شدن در فضا چقدر زیبـاست این فکر را در ذهنتان حفظ کنید و اجازه ندهید که فکر دیگری جایگزین آن شود. در این حالت به‌شرط آنکه مراحل قبلی را با دقت پشت سر گذاشته باشید، فرافکنی خودبه‌خود اتفاق می‌افتد.
روش دوم: چرخیدن و خروج از بدن است. بدین ترتیب که وقتی به حالت ارتعاش رسیدید اراده کنید که در ذهن، بدنتان را بچرخانید. درست مانند زمانی که در بستر خوابیده و می‌چرخید. دقت کنید، چرخش بدن فقط در فکر به‌صورت تجسم ذهنی انجام می‌شود و کالبد فیزیکی هیچ‌گونه چرخش یا حرکتی ندارد. سعی کنید بدنتان را به‌صورت ذهنی از بالا بچرخانید؛ در این حالت کالبد اختری شما واقعاً خواهد چرخید و از کالبد فیزیکی جدا خواهد شد. در این لحظه شما خارج از بدن خواهید بود. خود را معلق در بالای کالبد فیزیکی‌تان ببینید.
شور، هیجان و شعف فراوان تمام وجود شما را خواهد گرفت. بر خود مسلط باشید. برای چند دقیقه در این تجربه‌ی خروج از بدن بمانید و سپس به نرمی و لطافت به کالبد فیزیکی‌تان بازگردید.
تلقین‌هایی پیرامون تأثیرات خوب و مثبت این تجربه‌ی موفق به خود بدهید. تلقین‌هایی نیز درباره سلامت، نشاط و شادابی به خود بدهید، در نهایت تلقین‌هایی در باب تجارب زیبا و موفق آینده که در انتظار شما است بگویید. حال با سه نفس عمیق از این حالت خارج شده، به حالت طبیعی و معمولی باز گردید. چشمان خود را باز کنید، خداوند را شکر گفته و به زندگی لبخند بزنید.

تکنیک دوم:

در این تکنیک قدرت تجسم بسیار مورد استفاده قرار خواهد گرفت و کمک فراوانی خواهد نمود. تجسم عبارت است از خلق یک پدیده در ذهن، که به اعتقاد برخی از متافیزیسین‌ها به‌صورت همزمان در عالم ذهن نیز اتفاق می‌افتد. ذهن بُعدی از ابعاد ماورائی وجود انسان می‌باشد که جایگاه آن در حد واسط کالبد فیزیکی و روح قرار گرفته است. به‌یاد داشته باشید که ذهن و مغز یکی نمی‌باشد، مغز بخش کوچک و مهمی از کالبد فیزیکی ما است که درون جمجمه قرار گرفته است. به‌عبارت دیگر می‌توان گفت ذهن از چند بخش تشکیل شده که یک بخش آن مغز است. هرچند که مغز و ذهن با یکدیگر در ارتباط می‌باشند ولی ماهیت آنها تفاوت دارد. مغز یک ارگان فیزیکی و ذهن یک بُعد متافیزیکی می‌باشد. عالم ذهن یکی از عوالم هفت‌گانه جهان هستی است، که در ارتباط با ذهن تمام انسان‌ها می‌باشد. همان طور که کالبد فیزیکی انسان در عالم فیزیکی زندگی می‌کند و در انطباق با آن می‌باشد، بُعد ذهن نیز در عالم ذهن سیر می‌کند و در انطباق با آن است.

تجسم دارای یک نیرو و قدرت فوق‌العاده‌ای است که می‌تواند اثرات بسیار زیادی داشته باشد. باید تجسم را شناخت و در جهات مثبت و برای تکامل و تعالی علمی و روحی از آن بهره گرفت. برخی از روانشناسان و متافیزیسین‌ها اعتقاد دارند که وقتی انسان چیزی را در ذهن تجسم کند و بر آن تمرکز بگیرد و آن تصویر ذهنی را حفظ کند، آن چیز در عالم فیزیک نیز به‌وقوع خواهد پیوست. البته برای این منظور حفظ مدت طولانی تصویر ذهنی و یا تکرار آن به دفعات متعدد لازم است. برای مثال هر آنچه را که ما درباره‌ی خودمان تفکر و تجسم نماییم و بر آن اصرار داشته باشیم در عالم فیزیکی به وقوع می‌پیوندد. این حالت در مورد دیگران نیز مصداق دارد. بدین معنی که هر آنچه که برای دیگران تجسم کنیم همان خواهد شد. این پدیده به خصوص در والدین دیده می‌شود که مطالبی را درباره‌ی فرزندانشان تجسم می‌کنند و به‌طور مرتب تکرار می‌کنند و بر آن اصرار دارند، در نهایت نیز تجسم والدین درباره‌ی فرزندانشان عملی می‌گردد. به همین دلیل بزرگان گفته‌اند شما همان هستید که فکر می‌کنید. نباید فراموش کرد که تجسم با توهم متفاوت است. توهم یک وادی منفی است که نه تنها مفید نمی‌باشد، بلکه ممکن است تأثیرات سوء و منفی نیز داشته باشد. لذا باید از پرداختن به توهم و سیر در آن اجتناب نمود. همچنین پرداختن به تجسم نباید به گونه‌ای باشد که ما را از فعالیت‌های روزانه باز دارد. در واقع انسان باید بخش محدود و معینی از وقت روزانه‌ی خود را صرف تجسم تصاویر ذهنی مثبت برای خود و دیگران نماید و مابقی وقت را به سایر امور مورد نیاز بپردازد.

برای انجام این تکنیک، مکان و زمان مناسب را انتخاب کنید. به صورت مطلوب روی زمین یا تخت‌خواب دراز بکشید. نفس عمیق بکشید. آگاهی خود را بر چشم سوم (مرکز پیشانی‌) متمرکز کنید، جسم و ذهن خود را با شیوه‌ی مناسب رها کنید. (این مراحل در مباحث قبل به‌صورت کامل شرح داده شده است.)
پس از طی مراحل فوق به حالت خلسه فرو روید. کالبد فیزیکی و حواس پنج‌گانه را به‌دست فراموشی بسپارید. در وجود خود حالت ارتعاش و لرزش ایجاد کرده، آن را کنترل و هدایت کنید. (این مراحل به‌صورت کامل در تکنیک اول، مرحله‌ی اول تا پنجم به‌صورت مبسوط شرح داده شده است.)

حال مراحل مقدماتی را با موفقیت پشت سر گذاشته، آماده‌ی فرافکنی می‌باشید. در این مرحله درحالی‌که جسم شما روی تخت یا زمین دراز کشیده، با سقف اتاق فاصله‌ی زیادی دارد، مجسم کنید که فاصله‌ی مابین «نوک بینی» شما و «سقف اتاق» کم می‌شود… این تجسم را در ذهن تقویت کنید… فاصله باز هم کم می‌شود… همچنان با تمام احساس در این تجسم بمانید… فاصله کمتر می‌شود… تمرکز خود را بر این موضوع حفظ کنید… فاصله بسیار کمتر می‌شود… احساس می‌کنید به سقف نزدیک می‌شوید… به زودی این فاصله از بین خواهد رفت… به زودی با نوک بینی سقف را احساس خواهید کرد… شادی و هیجان تمام وجود شما را خواهد گرفت… شجاع باشید و احساسات خود را کنترل کنید… به‌یاد داشته باشید که این کالبد اثیری شماست که از کالبد فیزیکی خارج شده، به سقف اتاق نزدیک شده است.

در ابتدا، این کار در ذهن شما و با تجسم صورت می‌گیرد؛ یعنی همه چیز درون شما و با یک تصویر ذهنی اتفاق می‌افتد. با تمرین و تکرار، این ذهنیت به عینیت تبدیل می‌گردد. به‌زودی شما آن را عملاً احساس و تجربه خواهید کرد. این پدیده وجود خارجی دارد و شما آن را لمس خواهید کرد. هنگام وقوع آن بر خود مسلط باشید. وقایع جالب و شگفت‌انگیزی در انتظار شماست. از این وقایع لذت ببرید و آزادی پرنده‌ی روح را از قفس تن، جشن بگیرید. این یک نقطه‌ی عطف در زندگی شما می‌باشد. خداوند کریم را برای این نعمت شکر نمایید.
پس از اینکه با نوک بینی سقف اتاق را احساس کردید، خوشحال و شادمان به کالبد فیزیکی خود باز گردید. برای بازگشت کافی است که اراده کنید و بخواهید این اتفاق بیفتد. بلافاصله لیز خورده، وارد کالبد فیزیکی می‌گردید. شما در کالبد فیزیکی هستید. برای اینکه پایان و فرود خوبی داشته باشید قبل از بازگشت به خود بگویید: «می‌خواهم به این تمرین پایان دهم و از این حالت خارج شوم… تا لحظاتی دیگر با سه نفس عمیق چشمانم را باز می‌کنم و به‌حالت عادی و طبیعی برمی‌گردم… امروز من یک تمرین خوب و زیبا را تجربه کردم… یاد و خاطره‌ی این تجربه‌ی رؤیایی برای همیشه با من خواهد ماند… در تمرین‌های آتی سریع‌تر و آسان‌تر به نتیجه می‌رسم… نتایج تمرین‌های بعدی جالب‌تر و دل‌انگیزتر خواهد بود… تجربه‌ی بسیار موفقی در انتظار من است… درحالیکه خوشحال، شاداب، سلامت و پر‌انرژی هستم با سه نفس عمیق چشمانم را باز می‌کنم… .» حال با سه نفس عمیق چشمان خود را باز کنید و به‌حالت طبیعی برگردید. چند دقیقه طول می‌کشد تا جسم شما کاملاً به‌حالت عادی باز گردد. لذا بلافاصله بلند نشوید و کمی تأمل نمایید. آرام آرام جسم خود را حرکت دهید تا کاملاً بیدار شوید.

با تکرار تمرین‌ها به‌طور قطع این پدیده را به‌طور کاملاً محسوس و ملموس تجربه خواهید کرد. در تمرین‌های بعدی پس از جدا شدن از کالبد فیزیکی و رسیدن به سقف می‌توانید به سمت پایین نگاه کنید و کالبد فیزیکی خود را بر روی تخت یا زمین ببینید. با دیدن کالبد فیزیکی خودتان حیرت زده خواهید شد. شاید هم دچار دوگانگی شوید. شجاع باشید و هیجانهای خود را کنترل کنید. در تمرین‌های دیگر می‌توانید پس از طی مراحل فوق و جدا شدن از بدن، در فضای اتاق چرخی بزنید و به هر کجای آن که می‌خواهید بروید. به‌یاد داشته باشید که برای رفتن به مرحله‌ی بعدی باید مرحله‌‌ی قبل را با موفقیت طی کنید، اگر هنوز در یک مرحله موفق نشده‌اید هرگز به سراغ مرحله‌ی بعد نروید.

در جلسه‌های بعدی تمرین و پس از طی مراحل مذکور با موفقیت و جدا شدن از بدن می‌توانید از اتاق خارج شده، از سایر مکانهای مجاور دیدن کنید. برای خروج از اتاق نیازی نیست که از در خارج شوید. شما می‌توانید در این حالت به‌راحتی از دیوار عبور کنید. چون شما در کالبد اثیری می‌باشید که ماهیت آن غیرمادی است، برای این منظور با دست خود امتحان کنید. یک دست را به سمت دیوار ببرید، دست خود را از دیوار عبور دهید. دست شما به نرمی و لطافت وارد دیوار می‌شود و از آن عبور می‌کند، درست مانند زمانی که دست فیزیکی‌تان را وارد آب می‌کنید. به همان راحتی که جسم فیزیکی شما بدون هیچ مشکل و مقاومتی از بین هوا عبور می‌کند، کالبد اثیری شما نیز از بین اجسام مادی عبور خواهد کرد… از در یا دیوار اتاق خارج شوید. از اتاق‌های مجاور دیدن کنید.

پس از موفقیت در مراحل فوق، در تمرین‌های جدید، با جدا شدن از کالبد فیزیکی به بیرون از محل زندگی خود بروید. به کوچه و خیابان‌های اطراف سر بزنید. در شهر به گشت و گذار بپردازید. فراموش نکنید کالبد اثیری شما معلق در هوا حرکت می‌کند و نیاز ندارد که مانند کالبد فیزیکی روی زمین راه برود. هرچند که این کار را نیز می‌تواند انجام دهد. از موفقیت‌های خود شادمان باشید. به تمرین‌های خود ادامه دهید. خالق خود را حمد و سپاس کنید. به یاد داشته باشید که شما با این توانایی‌های ظریف و پیچیده، یکی از میلیارد‌ها مخلوق خالقی بس بزرگ و عظیم می‌باشید.
با پشتکار، تکرار و تمرین به مرحله‌ای می‌رسید که می‌توانید کالبد فیزیکی خود را بر روی تخت رها کرده، این پوشش سخت و ضمخت را از خود جدا کنید و مانند پرنده‌ای آزاد و سبک‌بال، ساعت‌ها در این کره خاکی به سیر و سیاحت بپردازید، به هر کجای آن که می‌خواهید سفر کنید و با سیر در طبیعت، بر معرفت خود نسبت به خدای عزوجل بیفزایید.

تکنیک سوم

در این تکنیک از آگاهی به‌عنوان محور اصلی تمرین استفاده می‌شود. منظور از آگاهی در اینجا جمع نمودن تمام حواس بر یک سوژه‌ی خاص و داشتن حضور ذهن بر آن می‌باشد. این کار شبیه رهاسازی جسم با حرکت آگاهی در بخش‌های مختلف بدن می‌باشد که در «بند پنجم شرایط لازم برای سفر روح» به آن اشاره شده است. قابل ذکر است، همان طور که آگاهی‌مان را در جسم خودمان به حرکت درمی‌آوریم، می‌توانیم آن را بر سوژه‌های بیرون از جسم خودمان نیز متمرکز کرده، یا در محیط بیرونی به حرکت درآوریم.
فرافکنی و سفر به بیرون از جسم، هم به‌صورت فردی و هم به‌صورت جمعی قابل انجام است. در مباحث قبل نمونه‌هایی از تکنیک‌های بسیار مؤثر فردی ارائه گردید. در این بحث قصد ارائه یک تکنیک جمعی و گروهی داریم. برای این منظور لازم است یک گروه هفت نفره تشکیل دهید، البته تعداد افراد می‌تواند بیشتر و یا کمتر از این مقدار نیز باشد. افراد گروه باید همگون و از جنبه‌های مختلف احساسی و عاطفی به یکدیگر شبیه و نزدیک باشند. همه‌ی افراد باید علاقمند و مشتاق برای فرافکنی باشند و افراد مخالف با این پدیده نباید در این گروه قرار بگیرند. اینگونه افراد با انرژی‌های منفی خود که حاصل مخالفت‌ها و ناباوری‌های فکری‌شان می‌باشد، ایجاد اختلال در تمرین می‌کنند. همچنین باعث کاهش میزان موفقیت سایر افراد نیز می‌گردند.

برای انجام این تمرین، به تعداد افراد گروه مبل راحتی فراهم نمایید. وضعیت مبل‌ها باید به گونه‌ای باشد که به‌راحتی سر، گردن و پشت خود را بر پشتی آن رها کنید و بدون هیچ‌گونه انقباض و فشاری بتوانید برای مدت طولانی به‌راحتی روی آن بنشینید و خود را رها کنید. مبل‌ها را به‌صورت یک دایره منظم کنار هم قرار دهید، مبل‌ها باید در تماس با یکدیگر باشند، به‌گونه‌ای که بین هر مبل و مبل‌های دو طرف آن تماس فیزیکی برقرار باشد. پس از آرایش مبل‌ها به‌صورت دایره‌ای، بر روی آنها بنشینید، به‌گونه‌ای که کف هر دو پا کاملاً روی زمین قرار گیرد. لبه‌ی پای راست باید با لبه‌ی پای فردی که در سمت راست شما قرار گرفته در تماس باشد، همچنین لبه‌ی پای چپ باید با لبه‌ی پای فردی که در سمت چپ شما قرار گرفته در تماس باشد. بدین صورت در این دایره پای تمام افراد با همدیگر در تماس فیزیکی قرار می‌گیرد. دستان خود را نیز به همدیگر وصل کنید، به‌طوری که تمام افراد حاضر در دایره با دست‌هایشان در تماس با هم باشند. بدین ترتیب یک تماس فیزیکی کامل از طریق دست‌ها و پاها بین تمام افراد برقرار می‌شود.

بدون شک افراد حاضر در این گروه همگی باید مرد یا زن بوده، یا همه با هم محرم باشند. تشکیل این حلقه یک امتیاز بزرگ از دیدگاه متافیزیک به دنبال خواهد داشت. چون هاله‌های افراد در هم فرو رفته، در تماس با هم قرار می‌گیرد، یک هاله‌ی حلقه‌ای واحد تشکیل می‌شود. در نتیجه سطوح انرژی همه‌ی افراد حاضر در گروه یکسان می‌شود. به‌عبارت دیگر تمام این برنامه‌ها (تشکیل حلقه، تماس فیزیکی افراد و…) برای همسان و همتراز نمودن سطح انرژی افراد گروه می‌باشد. این پدیده یک موضوع علمی با توجیهات قوی ماورائی می‌باشد. با هم‌سطح شدن انرژی‌ها، امکان موفقیت افزایش پیدا می‌کند. همچنین نتایج حاصل برای همه‌ی افراد تقریباً یکسان خواهد بود. به‌عبارت بهتر همه افراد به درجات بالایی از موفقیت به طور یکسان می‌رسند. در صورت عدم انجام این کار، به دلیل اختلاف در سطوح انرژی افراد، میزان موفقیت جمع کاهش پیدا می‌کند، همچنین بازده‌ موفقیت بین افراد اختلاف زیادی خواهد داشت. تشکیل این حلقه براساس همان توجیهات علمی و متافیزیک مذکور می‌باشد و هیچ‌گونه ارتباطی با حلقه‌های تصوف ندارد.

پس از قرار گرفتن روی صندلی‌ها براساس همان اصول شش‌گانه (با در نظر گرفتن شرایط مکانی، زمانی و وضعیت جسمی) تمرین‌های تنفسی، رهاسازی جسم و ذهن را به‌صورت گروهی انجام دهید. در این حالت بهتر است یک نفر در جمع به‌عنوان مسؤول، مراحل کار را با صدای بلند بیان کند تا همه همزمان با هم انجام دهند و پیش بروند. پس از طی نکات اصولی شش‌گانه و رها شدن جسم و ذهن به‌صورت زیر عمل کنید.

آگاهی خود را در ناحیه سر جمع کنید… توجه خود را در چشم سوم متمرکز کنید… برای لحظاتی خود را درون چشم سوم احساس کنید… آگاهی شما همچنان در ناحیه سر متمرکز است… توجه شما همچنان بر چشم سوم است… آگاهی خود را به سمت فرق سر حرکت دهید… آگاهی را از طریق چاکرای شماره‌ی هفت خارج کنید… این کار به‌راحتی قابل انجام است… آگاهی خود را در فضای بالای سر معلق نگه دارید… به فضای بالای سر خود اشراف و آگاهی کامل داشته باشید… آگاهی را در راستای محور سر تا سقف اتاق حرکت دهید… آگاهی را در این فضا به سمت بالا و پایین حرکت دهید… آن را به گوشه‌ی مشخصی از اتاق ببرید… آن را نزدیک یک شیء خاص در اتاق ببرید… .
آگاهی شما به‌راحتی می‌تواند در تمام فضای اتاق حرکت کند، حتی می‌تواند فضای اتاق را ترک کرده، در اتاق‌های مجاور به حرکت درآید. آگاهی شما می‌تواند در فضای بیرون ساختمان، در کوچه و خیابان نیز حرکت نماید. آگاهی را ابتدا در مکان‌های آشنا حرکت دهید؛ مکان‌هایی که بارها دیده‌اید و تداعی و تجسم آن برای شما آسان است. می‌توانید آگاهی خود را به سمت شهرهای دیگر و یا حتی کشورهای دیگر به پرواز درآورید.

پس از موفقیت در مراحل فوق، آگاهی خود را به سمت آسمان ببرید و به ستارگان مختلف و سیارات متفاوت سر بزنید. به‌یاد داشته باشید جایگاه آگاهی شما در ورای ابعاد مکان و زمان است. پس برای انتقال از یک مکان به مکان دیگر (نزدیک یا دور) به زمان با مفهوم فیزیکی نیاز ندارید. با آگاهی خود در آسمان زیبا به سیر آفاق مشغول هستید و عظمت خالق یگانه را تحسین می‌کنید. یک احساس بسیار خوب، لذت‌بخش و شیرین در وجود شما جاری می‌شود. احساس سبکی، رهایی و آزادی می‌کنید.
هر وقت که بخواهید می‌توانید اراده کنید و به کالبد فیزیکی خود که بر روی مبل در اتاق قرار دارد برگردید. این کار به آسانی و با خواست شما در یک لحظه انجام می‌شود. تلقینات مثبتی پیرامون نتایج موفق این تمرین و موفقیت در تمرین‌های بعدی به خود بدهید. از شماره یک تا پنج شمرده، با یک احساس خوب و مثبت چشمانتان را باز کنید. به زندگی لبخند بزنید، خداوند را شکر نمایید.

---

همچنین میتونید مستند برونفکنی یا همون پرواز روح از بدن زیر رو هم بصورت انلاین مشاهده کنید...